Pełna księgowość – czyli jaka?

Prowadząc działalność gospodarczą, przedsiębiorcy mogą prowadzić rozliczenia operacji gospodarczych w formie małej albo tzw. pełnej  księgowości. Sposób uproszczony znacznie różni się od pełnych ksiąg rozliczeniowych. O czym trzeba pamiętać, decydując się na ten sposób ewidencji działań firmy?

Kogo dotyczy pełna księgowość?

Prowadzenie pełnej księgowości dotyczy kilku podmiotów, a mianowicie spółek kapitałowych (tj. sp. z o.o. i s.a) komandytowych i komandytowo-akcyjnych, jak również osób fizycznych i spółek, które przekroczą roczny limit przychodów równowartości 2 000 000 euro. Za przelicznik uznaje się kurs złotego z 1 października poprzedniego roku. W 2021 kurs ten wynosił 4,59 zł za 1 euro. Dlatego limit ten na rok 2022 wynosi 9 188 200 zł. Od momentu przekroczenia tego progu podmiot gospodarczy musi zamiast księgi przychodów i rozchodów prowadzić pełną księgowość w formie księgi rachunkowej.

Czym są księgi rachunkowe?

Prowadzenie ksiąg rachunkowych obejmuje prowadzenie: dziennika, księgi głównej, ksiąg pomocniczych, zestawienia: obrotów i sald kont księgi głównej oraz sald kont ksiąg pomocniczych, wykazu składników aktywów i pasywów (inwentarza). Pełna księgowość to sporo korzyści dla przedsiębiorcy. Daje ona możliwość szacowania właściwych kierunków działań firm, przy wykorzystaniu do tego celu różne elementy ksiąg handlowych. Kluczową trudnością jest otwarcie ksiąg rachunkowych i opracowanie polityki rachunkowej. Chodzi o określenie sposobu wyceny aktywów i pasywów oraz metod prowadzenia otwieranych ksiąg. Samo prowadzenie rozliczeń wiąże się z odpowiednim ustaleniu składników aktywów, pasywów i kwoty bilansu otwarcia, w przypadku podmiotów działających wcześniej na księdze przychodów i rozchodów, jest to spisanie pozycji z inwentarza. Otwarcie ksiąg rachunkowych powinno nastąpić w ciągu 15 dni od początku roku obrotowego, czyli najczęściej do 15 stycznia, dodatkowo pamiętając o dokonaniu aktualizacji danych w CEIDG.